Spreker voor een kampvuuravond?

Laat ik me eerst even voorstellen mijn naam is Jacques Vermeulen ik ben 51 jaar en woon leef in Oostenrijk.
Hier is mijn verhaal en aan het eind komt mijn vraag.
Ik ben geboren in Oosterhout(NB)mijn ouders moesten trouwen ik was onderweg en dat was in die tijd 1962 een schande.

Na mij zijn er nog 6 kinderen gekomen 5 jongens een meisje.

Mijn beide ouders waren alcoholist en ons gezin werd geregeerd door koning alcohol.

Als kind zijn we veelvuldig geslagen, verwaarloosd en veel meer.

Ik haatte mijn ouders tot in het diepst van mijn botten!!
In 1968 zou ik mijn communie doen we waren katholiek we gingen nooit naar de kerk maar dat hoorde erbij.

De Pastoor heeft ons toen verteld over de heer Jezus dat hij voor onze zonden gestorven was en op de derde dag weer opgestaan.

Dat verhaal heeft me als kind zo gegrepen dat ik het nooit vergeten ben ik denk/geloof dat God daar de eerste keer tot me gesproken heeft.
In mijn tienerjaren was ik een onzekere bange jongeman die een diep gekoesterde haat jegens zijn ouders koesterde.

Heb vaak gefantaseerd dat ik ze ombracht zo haatte ik ze.

Naarmate ik ouder werd ben ik meer en meer op zoek gegaan naar de zin van het leven.

Als kind eigenlijk al kan me herinneren dat ik als 9 jarige van school heb gespijbeld om met Jehova getuigen mee te lopen om te horen wat zij hadden te zeggen en vond het reuze interessant.

Toen ik ouder was heb veel gesproken met Jehova,s maar kwam tot de conclusie dat er iets miste wist alleen niet wat.

Heb ook nog mormonen gesproken maar dat verhaal vond ik ronduit belachelijk dat kon niet waar zijn.

Ook in het occulte heb ik het gezocht meerdere malen maar wat ik daar beleefd heb heeft me zeer beangstigd.

Intussen groeide de bitterheid en boosheid in mijn hart het had diep heel diep wortel gekregen.
na diverse stuk gelopen relaties ben ik op een dag naar Rotterdam verhuisd waarom Rotterdam ik kan het je niet zeggen.

Wilde weg weg uit Oosterhout weg uit Brabant weg van alles wat me zoveel pijn had gedaan en nog steeds deed.

Ik had de meeste afgrijselijke nachtmerries over wat er vroeger bij ons in het gezin was gebeurt.

Elke nacht her-beleefde ik alles opnieuw het was een verschrikking.
Maar ook in Rotterdam bleven die nachtmerries me achtervolgen het heeft mijn haat en intense bitterheid nog meer aangewakkerd.

Maar maakte van het leven een groot feest drinken vrouwen/mannen sex eenmaal zelfs een joint gerookt het kon me allemaal niks meer schelen.

En in die tijd kwam ik regelmatig over de nieuwe binnenweg in Rotterdam daar hing in kolossaal bord dat zei Jezus Leeft wat me mateloos irriteerde heb

het eraf willen slopen!
Door mijn feest gedrag kwam ik op straat terecht en raakte alles kwijt sliep op een bankje en sliep af en toe bij het Leger des Heils.

Mijn eten haalde ik zo nu en dan bij de pauluskerk.

Ik hield me in leven staande door te stelen wat me een heel schuldig gevoel gaf ik had de overtuiging dat ik ooit gestraft zou moeten worden!

Op een nacht toen boosheid en bitterheid me zo in bedwang hielden heb ik een winkelruit in gesmeten met een steen van de straat en met die steen vloog al mijn woede/boosheid dwars door die winkelruit en toen die winkelruit er toch uit lag heb ik meteen maar het een en ander mee genomen/gestolen.

Een uurtje later was al die boosheid/woede bitterheid er weer.

en mijn schuldgevoel was alleen nog meer aangewakkerd voelde me ook schuldig over het feit dat ik mijn broers niet had kunnen beschermen tegen mijn ouders.

Ik als oudste was daar verantwoordelijk voor vond ik zelf.
Op een dag in Juni 1988 was ik nabij het station Holland-spoor in den Haag en daar vlakbij was een politiebureau.

Dat Bureau ben ik impulsief binnen gelopen en heb gezegd en heb ik gezegd ik ben een zware crimineel en ik kom mezelf aangeven.
Er is me toen gevraagd wat ik zoal gedaan had en ik heb verteld inbraken/overvallen en nog veel meer.

Ik stond te liegen dat ik barstte maar had een klein beetje de hoop dat men door zou hebben dat ik dringend hulp nodig had.

Mij werd gevraagd waar ik deze misdaden dan gepleegd had en ik zei Rotterdam.

Ik werd gearresteerd, die nacht werd ik opgehaald door twee rechercheurs uit Rotterdam en meegenomen naar Rotterdam bureau Eendrachtsplein.

Ik werd opgesloten in een cel en heb die nacht nauwelijks geslapen was onrustig boos bitter verward.

De volgende ochtend werd ik uit mijn cel gehaald door een Rechercheur en een Hoofdagent die me verhoorde wat ik nu weet en toen niet is dat zij op dat moment wisten dat ik zat te liegen dat ik barstte.

Maar zij hadden zoiets van als jij dit wil dan krijg je dat ook en hebben vele onopgeloste zaken in mijn verhaal gepast.

Hebben me telkens gevraagd heb je dat dan wellicht zo gedaan of zo en ik heb alles bekend en ondertekend een enorme waslijst aan inbraken/overvallen etc etc.

In het huis van Bewaring was een bewaker ik geloof dat hij Coos heette die me een bijbel gaf en me vertelde dat Jezus voor mij gestorven was.

Wat me heel kwaad maakte en heb heb die bijbel weggesmeten.

Die nacht heb ik een brief aan God geschreven dat Hij zich om mij niet zo moest bekommeren ik was niemand ik was niks en heb Hem gevraagd zich te bekommeren om de armen van deze wereld zij die niets hadden stierven van honger en ellende.

Toen mijn rechtszaak diende in Rotterdam heeft mijn advocaat nog gezegd dat hij er geen bal van geloofde wat ik allemaal verteld heb en bekend heb.

Het was zijn overtuiging dat het hier om een noodkreet ging een van de rechters heeft me nogmaals gevraagd of ik de dader was van dit alles en heb dit met een ferm JA bevestigd.

Twee weken later werd ik veroordeeld tot 30 maanden waarvan 12 voorwaardelijk 2 jaar proeftijd.

Als ik in die twee jaar in herhaling zou vallen moest ik ook die 12 maanden uit zitten.

En dat was het dan daar stortte ik in nu was het een feit ik zou de geschiedenis ingaan als crimineel.

Ik was een schande voor mijn familie ik was niks ik was niemand en nu ik wilde eigenlijk hulp en nu kwam ik in de gevangenis.

Ik ben niet in hoger beroep gegaan vond zelf ook dat ik straf had verdiend.
Terug in mijn cel heb ik beide polsen doorgesneden en heb heel hard geroepen Jezus ik kom waarom ik dat riep??

Anderhalf uur later werd ik gevonden en naar het ziekenhuis gebracht ik heb het gered en terug in de gevangenis kwamen twee bewakers me opzoeken en vertelde me dat Jezus voor mij aan het kruis was gegaan tot vergeving van mijn zonden.

Ze gaven me een bijbel die ik deze keer niet heb weggesmeten.

En stiekem als niemand het zag ben ik hierin gaan lezen.
Deze bewakers kwamen bijna elke dag even langs dan de een dan de ander of beiden voor een bemoedigend woord of zomaar wat aandacht.

Op een dag vroegen ze me mogen mensen uit onze gemeente bij jou op bezoek komen en mogen ze jou ook schrijven kaarten brieven.

Nou had ik niemand meer geen bezoek meer geen post niets dat wilde ik ook niet schaamde me kapot dat ik daar zat.

Maar heb hierin toegestemd.

En vanaf dat moment kreeg ik wekelijks bezoek van hele lieve vriendelijk mensen die me allen wilden vertellen van Jezus en met me wilde bidden wat ik doodeng vond.

Elke dag kreeg ik post veel post en op een dag zat er een kaartje bij van een mevrouw die me schreef waarom je daar zit kan me niet zo veel schelen wil je alleen zeggen dat Jezus zegt Komt tot mij allen die vermoeid en belast zijt en ik zal jou rust geven Mat 11:28 en dat raakte me in mijn hart als de bliksem.

Dat wilde ik!

En ben op mijn knieën gegaan en heb God mijn zonden belden(een hele lijst) en Heb Jezus gevraagd het stuur in mijn leven over te nemen.

Heb hem gevraagd in mij te komen wonen door zijn Geest.

Maar omdat ik niet kon geloven dat alles nu vergeven was heb ik dat in de

drie weken daarna elke dag op nieuwe gebeden gevraagd.

Tot op een avond ik weer al mijn zonden beleed en ik opnieuw vroeg of Hij in mijn leven wou komen, ik een stem hoorde die luid en duidelijk zei geloof me Jacques alles is vergeven!!

En op dat moment kwam er een enorme rust over me heen.
Na 13 maanden en 7 dagen zou ik worden vrijgelaten en ik mocht in de maanden daarvoor op proefverlof had alleen geen adres waar ik heen kon.

Ik kwam in aanmerking om naar een open gevangenis te gaan voor de laatste drie maanden van mijn detentie dit was gevangenis de Fleddervoort te Veenhuizen.

Vandaar uit mocht je an elk weekend met verlof van vrijdagmiddag tot zondagavond.

En ik werd overgeplaatst naar Veenhuizen alleen wist ik nog steeds niet waar ik heen zou gaan.

Mijn eerste weekend verlof heb ik de trein naar Amsterdam genomen zomaar op de bonnefooi.

Toen ik vanuit het Centraal station het Damrak opliep zag ik en groot gebouw waarop met blauwe licht-letters stond God roept U, Jesus Loves you.

En ik dacht gelijk daar moet ik heen en daar werd ik warm ontvangen vertelde hen wie ik was en dat ik nog in de gevangenis zat en hoe Jezus mijn leven had aangeraakt maar geen idee had hoe verder als ik vrij kwam.

Zij stuurde me door naar Youthostel the Shelter in de Barndesteeg waar ik ook hartelijk welkom was en dit werd in de laatste weken van mijn detentie het adres waar ik elk weekend naar toe ging.

De manager van dat Hostel vertelde me dat als ik vrij kwam ik hier terecht kwam ik moest dan wel bij de gasten slapen en toiletten en douches schoonmaken maar zei hij daar word je nederig van.
Op 20 juli 1989 werd ik vrij gelaten en kwam in the Shelter terecht waar ik 6 weken lang de toiletten en de douches heb geboend.

Waarna ik werd aangenomen als stafmedewerker ik moest receptie-werk doen koken en eens in de twee drie weken een Bijbelstudie leiden voorde gasten Iets wat ik nog nooit had gedaan heb meerdere malen mee mogen maken dat mensen tot geloof zijn gekomen.

Ik werd in die tijd begeleid door Johan van der Sluis inzake mijn diepgaande seksuele problematiek.

Ik worstelde ook nog met mijn diepe haat en bitterheid jegens mijn ouders/familie en wie al nog niet meer.

Na een jaar Shelter ben ik naar Bijbelschool gegaan Capernwray Carnforth Engeland voor 6 maanden.

Een mooie tijd ook hier was ik nog verbitterd en boos en onzeker verward soms mijn verleden speelde een enorme rol in mijn dagelijks leven de nachtmerries waren nog altijd prominent aanwezig.

Bij mijn terugkomst in Nederland heb ik nog vele malen mee gewerkt op

vrijwillige basis in the Shelter maar het ging me niet goed ik had de meest afschuwelijk dromen.

En werd overspoeld door bitterheid, boosheid, haat, verdriet, seksuele verwardheid dat ik dacht dat ik kapot zou gaan ten onder.

In die periode leerde ik een vrouw kennen die 9 jaar jonger was dan ik zelf ik was inmiddels 30 zij was 21 zij had vele problemen psychisch en een relatie was wel domst waar ik toen in kon stappen.

Maar ik ging ervoor en we zijn getrouwd.

In de eerste jaren van ons huwelijk werd bekent wat er mis was met mijn vrouw ze werd gediagnostiseerd met een Schizo/affectieve stoornis en een biopolaire stoornis met duidelijke borderline kenmerken.

17 Jaar zijn we getrouwd geweest en die 17 jaar zijn de hel geweest ik kon niet uit de voeten met de ziekte van mijn vrouw en niet met mezelf ik was boos verbitterd haatte alles en iedereen.

En raakte meer en meer van God verwijderd zocht mijn heil sex op internet in kooplust en loog mijn vrouw van alles voor en deed het voorkomen dat alles okay was zij had niet in de gaten dat dit niet zo was.

Veel heeft ze van me moeten verdragen door mijn ongezonde gedrag zijn we vele malen alles kwijt geraakt op 10 maart 2010 werden we uit huis gezet de tweede keer in ons huwelijk zij heeft dit niet zien aankomen.

Zij heeft toen besloten me te verlaten van me te scheiden volkomen terecht!!

En toch ik was kapot wilde dood wilde echt dood voelde me niks laf en gemeen en had de intense overtuiging dat het ook nooit iets met me zou worden ik was voor eeuwig verloren daar was ik van overtuigd!!
En wat God betrof die kon de boom in ik ging nooit meer naar de kerk nooit heb ik hard op geroepen ik was zo boos/kwaad verbitterd haatte de hele wereld met God erbij!

En ben toen op het platteland in een piepklein huisje gaan wonen en heb daar iets meer dan een jaar helemaal alleen gewoond.

Met nagenoeg geen contact met mensen wilde ik ook niet had genoeg van de hele mensheid die konden wat mij betrof in de plomp zakken.

En toch als ik dan aan de afwas was of een kleine wandeling maakte begon ik te zingen wilde ik niet maar het gebeurde gewoon dan zong of floot ik welk een vriend is onze Jezus........ en vond het verschrikkelijk dat ik dat zong maar het gebeurde telkens opnieuw.
Tot op een nacht in November 2011 ik niet kon slapen en in het stikdonker tegen God ben gaan praten heb mijn hart voor Hem uitgestort al mijn pijn al mijn verdriet.

Heb daar gezegd ik moet vergeven maar ik kan het niet maar heb daar ook voor de eerste keer in heel mijn leven gezegd ik wil vergeven.

Heer ik wil vergeven maar kan het niet wilt U me helpen te vergeven en toen gebeurde het ik kon vergeven mijn ouders en alles en iedereen daar ter plekke in het holst van de nacht onvoorstelbaar maar waar!
In de dagen daarna

besefte ik me dat ik met mijn gedrag velen pijn heb gedaan en heb vele geschreven benaderd en om vergeving gevraagd velen konden me vergeven enkelen niet en enkelen hebben niet gereageerd en had daar vrede mee.

Ik heb contact gezocht met mijn ouders die ik jaren niet gezien heb en ben er bezoek geweest en die dag zal de geschiedenis ingaan als de vreemdste dag uit mijn leven.

Ik zat daar zij waren niets veranderd in alles nog het zelfde en toch toen ik daar zat en hen in de ogen keek dacht ik, ik houd van jullie en ik hield echt van ze dat was zo vreemd had ze altijd intens gehaat en nu hield ik van ze?

En nu spreek ik hen elke dag via skype het is goed zij geloven niet wat ik erg jammer vind ik hoop en bid elke dag dat zij Jezus mogen vinden tot geloof mogen komen.

God is zo ongelooflijk groot na al die jaren van intens haten kan ik nu intens van mensen houden en vergeven het achter me laten zonder om te zien.
Alle dromen zijn weg het verleden achtervolgt me niet meer het heeft me losgelaten ik heb het losgelaten door te vergeven!

In de tijd daarna heb ik ook mijn ex benaderd en haar om vergeving gevraagd zij heeft niet gereageerd.

In het jaar dat daarop volgde heb ik weer een gemeente gevonden waar ik me thuis voelde en waar ik vanaf het begin mee heb aangepakte koffie zetten poetsen de straat op etc etc er brand een vuur in mij als nooit tevoren.
En ik had het diepe verlangen mijn God mijn Heer te dienen en heb vanaf dat moment in november gebeden Heer ik wil u dienen met mijn hele hart zend mij.

En heb daar aan toegevoegd en mag het dan zijn ergens waar ze Nederlands spreken of Engels en het liefst ergens waar geen sneeuw ligt ik haat sneeuw.

En na met velen contact te hebben gehad en voor veel gebeden te hebben kreeg ik een antwoord terug van iemand die schreef wij kunnen niemand gebruiken maar Ik weet toevallig dat ze bij Schloss Klaus, Klaus an der Pyhrnbahn Oosstenrijk een kok zoeken.

En heb gelijk gedacht dat wordt niks ik spreek geen Duits en er is daar Sneeuw veel sneeuw.

Maar goed ik heb geschreven en binnen no-time had ik antwoord terug of ik twee weken naar Oostenrijk wilde komen om mee te draaien en om te zien of dit was wat God van me wilde?

En dacht nou ik ga er eerst maar effe voor bidden 2 weken of zo en heb het besproken met de oudsten van mijn gemeente.

En in die gesprekken werd hen en mij duidelijk dat ik die twee weken moest gaan en ik ben gegaan de laatste week van november en de eerste week van december 2012,

En alhoewel ik geen Duits sprak was vanaf het moment dat ik aankwam me duidelijk hier was het ik wist het gewoon hier moest ik heen dit was de plek waar God wilde dat ik Hem zou dienen.
En alhoewel ik innerlijk nog steeds

protesteerde ik sprak geen Duits en sneeuw werd me vanuit het Slot verteld na twee weken dat zij graag wilden dat ik kwam zij hadden de overtuiging dat ik moest komen.

Daar heb ik toen ook ja gezegd met nog steeds een beetje protest in mijn hart.

De volgende dag zou ik weer terug naar Nederland gaan om daar dingen te regelen en zou dan in Januari terugkomen verhuizen naar Oostenrijk om daar mijn God en Heer te dienen in de keuken van Schloss Klaus.

Toen ik op de dag van mijn vertrek met mijn koffers buiten kwam lag er een halve meter sneeuw in een nacht gevallen en heb toe verschrikkelijk gelachen heb gedacht God heeft een geweldig gevoel voor humor.
Nu ben ik iets meer dan een jaar op het Slot God heeft de laatste jaren mijn leven totaal veranderd ik ben van een verbitterde egoïst in een vrolijke hardwerkend optimist.

In het jaar dat ik hier nu ben, ben ik de chef-kok geworden van de Schloss keuken mijn leven heeft weer een doel gekregen na al die jaren van bittere ellende.

En daarin komt alleen God alle eer en glorie toe.
In Oktober van het afgelopen jaar heb ik antwoord gekregen van mijn ex-vrouw zij heeft mij vergeven en vroeg mij haar te vergeven van harte natuurlijk.

Ze schreef me dat ze 2 jaar lang heeft deelgenomen aan een programma dat Celebrate Recovery heet of Nieuw leven zoals het hier heet.

En dat God haar in die twee jaar heeft genezen ze gebruikt geen medicijnen meer en is vrij van alles wat haar zo gevangen heeft gehouden.

Geweldig nieuws ook hierin alle eer en Glorie aan God.

Ik heb haar geschreven dat als God haar kan genezen en mij zo kan genezen Hij ook ons huwelijk kan genezen en dat ik bereid was hoe moeilijk ook die weg van herstel te gaan.

Maar dat wild ze niet ze heeft een nieuwe vriend waarmee ze heel gelukkig is ik bid voor haar dat ze gelukkig wordt/is met deze nieuwe vriend.

Al had ik het graag een kans gegeven die weg van herstel in ons huwelijk aan te gaan samen met God bij wie niets onmogelijk is.
Nu mijn vraag ik zou heel graag willen dat mijn verhaal wordt vastgelegd niet omdat ik nou zo belangrijk ben echt niet totaal niet!!!

Maar om te vertellen mensen te laten weten dat vergeven zoveel goeds teweeg kan brengen dat als jij de wil hebt om te vergeven God het onmogelijke het ondenkbare in jou teweeg kan brengen.

Dat vergeven iets is wat je voor jezelf doet iets is wat God wil en niet iets is wat je doet voor die ander die jou wellicht iets verschrikkelijks heeft aangedaan maar voor jezelf.

Vergeven maakt je vrij!! 
En lieve mensen zouden jullie me hierbij kunnen en willen helpen zodat mij verhaal vooral wat God gedaan heeft in mijn leven de ommekeer die Hij na al die jaren teweeg heeft gebracht de wereld in gaat via You tube en alle mogelijke ander kanalen.

Om mensen aan te moedigen die stap aan te gaan omdat als jij wil God het kan in jou door jou heen zoals hij bij mij heeft gedaan.

Ik hoop dat jullie dit kunnen/willen doen??? Niet omdat ik denk dat ik heel wat voorstel absoluut niet of dat ik nou zo-nodig bekend moet worden liever niet.

Maar omdat het zo belangrijk is dat mensen horen weten wat vergeving teweeg kan brengen wat wij niet kunnen kan Hij door ons heen!!
En als jullie me niet kunnen/willen helpen no hard feelings dan hoop dat het lezen van mijn verhaal vooral de rol die God mijn Heer mijn Heiland daarin gespeeld heeft jou aanmoedigt te vergeven.
Efeze 4:31-32
Met vriendelijke groet,
Jacques Vermeulen

Klaus 18 W6

4564 Klaus an der Pyhrnbahn

Oostenrijk

Tel: 0043-7585-44144

Mobiel: 0043-664-5144507
PS: Ik begrijp het volkomen als je dit naast je neer legt dat begrijp ik alle goeds en liefs.